Bir 15 Temmuz daha geçti, þehitlerimizin üzerinden. Onlar memleket hudutlarýndaki nöbetlerini tutmaktalar halen, çünkü þehitler ölmez... Onlar o gece bir þiir yazdýlar, bir destan yazdýlar masumiyetleriyle, metanetleri, inançlarý ve fedakârlýklarýyla, insanlýða örnek olacak birer þeref levhasýydýlar...
Þehitlerimizin içinde en gençlerinden olan Engin Tilbaç'ýn fotoðrafý hala gözümüzün önünden gitmiyor. Engin, Sultangazi'deki Baþtabya Kýþlasýndan çýkarak halka ateþ açan tanklarý durdurmaya çalýþan yiðitlerden birisiydi... Ne garip, tank durdurmaya çýkmýþ deyince, insan belki 2 metre boyunda, pazulu, güçlü, kuvvetli adamlar bekliyor... Heyhat, henüz 15-16 yaþlarýnda çocuklardý o gece tanklarý durdurmak için önlerine atýlanlar...
Engin'in naaþý, akrabalarý tarafýndan, darbe önlendikten ancak üç gün sonra bulunabildi. Sebebine gelince o; yüzü olmayan bir þehitti. Naaþý tanýnmayacak halde olduðu için onun kimliðini ancak DNA testleriyle tespit edebilmiþlerdi.
Kimdi bu Engin, nereden çýkmýþtý? Memlekete, vatana borcu neydi, o gece niçin fýrlamýþtý dýþarý. Arkadaþlarýyla bir kamyonete binerken görülmüþ en son, sonrasýnda haber alýnmamýþ, ama meleklere sorsalardý mesela, onlar söylerlerdi belki yerini, "Engin burada iþte cennette yürüyor' diyebilirlerdi. Ama meleklerin dilinden kimse anlamýyor günümüzde... Melekler ve þehitler sanki yokmuþ gibi davranýyoruz modern hayatýn içinde, oysa melekler de var, þehitler de. 15 Temmuz onlarý müþahede edeceðimiz nadir gecelerdendi... Çünkü o insanlar masumdu...
Engin'in zihinsel özürlü bir annesi fiziksel engelli bir babasý varmýþ, Malatya-Pütürge'den yeni gelmiþlermiþ Sultangazi'ye, o günlerde, bir fabrikada asgari ücretle çalýþýrmýþ. Hesapsýz, kitapsýz bir adanmýþlýkla, inançla atýlabilmek için tank paletlerinin önüne demek ki yeryüzünden çok þeye karýþmamak gerekiyormuþ, garipmiþ, bir tüy kadar hafifmiþ dünya üzerindeki yeri, ama tunçtan sert bir irade, altýndan saf ve temiz bir kalp ile, dimdik dikilmiþ zalimlerin önüne...
Hangi þehidin fotoðrafýna baksam, bir tuhaf oluyor içim, Allah'ýn onlarý kendisine yükseltmiþ olduðu neredeyse yüzlerindeki parlaklýktan okunuyor. Allah hepsinden razý olsun, onlar o gün memleketimizi iþgalden korudular...
..............................................................................
Þehitlerle ilgili bir yazýya baþka iþleri karýþtýrmak istemiyorum. Ama gönlümüzü yaralayan olaylar karþýsýnda isyan etmemek elde deðil. Bendeniz, 15 Temmuz destanýnda millet olarak bütünleþtiðimizi düþünen bir kimseyim. 15 Temmuz direniþi, siyasetler üstü bir tavýrdý, milliydi, büyüktü, eþsizdi...
Demem o ki; 251 kiþinin þehit olduðu 15 Temmuz darbesinin yýl dönümüne sayýlý günler kala, CHP Genel Baþkaný Kemal Kýlýçdaroðlu'nun Yargýtay kararýyla cezaevinden çýkan eski askeri öðrencilerle kucaklaþmasý yürekleri yaraladý.
Henüz gerekçeli kararý okumadýðýmýz için kararýn hangi koþullarda bozulduðunu bilemiyoruz. Ancak o dönemde, FETÖ ile iltisaklý olmayanlarýn askeri liselerde öðrenci olarak devam edemediðini birçok tanýk ve askeri liseyi terk eden öðrencilerin þikâyetiyle ve kapsamlý delillerle öðrenmiþtik.
Cumhuriyet Savcýlýðýnýn tüm ayrýntýlarýyla ortaya koyduðu iddia neydi? Bu askeri öðrenciler Yalova'da eðitimdeyken 15 Temmuz günü listeler belirlenerek otobüslere dolduruluyor, hepsini deðil, seçilen öðrencileri alýyorlar ve görev yerlerine sevk ediliyorlar. Ordunun yönetime el koyduðu ve görev yerlerine gidecekleri kendilerine beyan edilmiþ, daha sonra otobüslere askeri mühimmat doldurulmuþ. Görev yerlerine gidememelerinin tek sebebi ise yollarýn kesilmesiydi...
Yargýtay kararýnda ise; "Darbe giriþiminden önceden haberleri yoktu" deniliyor. Bu arada Kýlýçdaroðlu'nun kucakladýðý askeri öðrenci ve arkadaþlarýnýn "FETÖ üyeliðinden aldýðý cezalar" ise bozulmadý. Böyle bir gariplik, karmaþýk bir durum...
Ayrýca bu davalarýn hukuk süreci de henüz tamamlanmadý, sayýn Kýlýçdaroðlu'nun bu acelesi niçin? Ýstanbul 28. Aðýr Ceza Mahkemesi, FETÖ'cü askeri öðrenciler hakkýnda verdiði müebbet hapis cezasý kararýnda direnirse ne olacak? Ýþ, Yargýtay Hukuk Genel Kurulu'na gidecek. Peki, niçin bu acele?
Hem de þehitlere bir kere bile taziye veremezken...
