Her þehir insanlarla yaþar. Ýnsanlarla yaþadýkça hayatýný sürdürür. Gazze de öyle. Ýnsanlar Gazze'de katlediliyor. Gazze'de soykýrýmdan geçiriliyor. Gazze'de evleri baþlarýna yýkýlýyor. Ýçinde insanýn kýmýldandýðý ne varsa yerle bir ediliyor. Þehir insansýz hale getiriliyor.
Þehir bir hayalete ve harabeye dönüþüyor. Sanki adý efsanelerde ve savaþlarda geçen, Moðollar tarafýndan yakýlýp yýkýlan bir þehir. Gözümüzün önünde her gün katledilen þehir, tarihin zulmünden bugüne fýrlamýþ gibi. Vahþi barbarlarýn yakýp yýktýðý harabeleri seyrediyoruz. Kitaplarda okumuyoruz barbarlýðý. Her saat ekranlarda seyrediyoruz. Þehir katilleri, vahþetleriyle gurur duyuyorlar. Tehdit ediyorlar, katlediyorlar, yýkýyorlar. Canlý yayýnlarda bir arkaik vahþet seyrediyoruz.
Þehrin çocuklarý katlediliyor. Çocuklar artýk ne parklarda ne de sokaklarda dolaþýyor. Çocuksuz þehir kalýyor geride. Þehrin hafýzasýnda ölen bebek bedenlerinin beyaz kefenleri donmuþ buz parçalarý gibi öylece duruyor. Þehrin hafýzasý kan, katliam, yýðýntý, çýðlýklar, silahlar ve bombalarla doluyor. Þehrin hafýzasý baþtanbaþa ölüm... Þehrin her gün öldüðünü görüyoruz. Her gün ölen ve yine her gün dirilmek için isyan eden þehir...
Erkeklerin çýplak bedenleri sergileniyor. Kamyonlara doldurulan çýplak bedenleri, þehrin dýþýnda toprak üzerine yatýrýlýyor. Erkekler, çýplak bedenleriyle bütün utanma duygularýný kaybederek insansýz hale getiriliyor. Erkekler, insansýz hale getirilerek direniþleri kýrýlýyor. Erkeðin, zulme baþkaldýran kudreti yok ediliyor. Bir et ve kemik yýðýnýna dönüyor. Kendisinden nefret eden bir varlýk haline geliyor. Köleleþiyor belki de. Hiçbir direnci ve bilinci olmayan köle...
Gazze'de aþaðýlanan kadýnlarýn ve erkeklerin bütün haysiyetleri ellerinden alýnýyor. Þehir, erkek ruhunu kaybediyor. Savunmasýný, kudretini ve direniþini yitiriyor. Þehir köleleþir mi? Gazze köleleþiyor. Çocuklarý katledilen, erkekleri çýplak bedenleriyle aþaðýlanan, kadýnlarý ya katledilen ya da sürülen bir þehir köleleþir. Gazze, direniþin bedelini yok olmakla, sürülmekle, yýkýlmakla, köleleþmekle ödüyor. Ýsrail, tarihi öç duygusunu tatmin ediyor. Sürülen Yahudilerin öcünü þimdi Filistinlileri yok ederek alýyor. Yýkýlan þehirlerine bedel, Gazze'yi yýkarak tatmin oluyor. Tarihi köleleþme acýsýný Filistinlileri köleleþtirerek çýkarýyor. Ne kadar çok öç birikmiþ! Ýsrail devleti þehri yýkarak, erkeklerini çýplak hale getirip yerlerde süründürerek, çocuklarý katledip okullarýný yok ederek, hastalarýn hastanelerini baþlarýna geçirerek bütün kin biçimlerini kusuyor. Gazze'yi, toptan bir köle ve harabe þehrine çeviriyor.
Þehir, tarihin en vahþi terör devleti tarafýndan tarihe gömülüyor. Her þeyiyle yok ediliyor. Hafýzasýz, insansýz, çocuksuz, bebeksiz þehir... Siyonizm, tarihin en vahþi oyunlarýný utanmazca bütün dünyaya seyrettiriyor. Dünyanýn bütün güçleri bunu izliyor. Hepsi de yok edilen þehri Neron gibi seyrediyor. Hepimiz izleyiciler haline geliyoruz. Kan ve bebek ölümlerini seyretmeye alýþýyoruz. Stadyumdaki maçlarý izleyen ya da konserleri seyreden kalabalýklar gibi... Daha çok Roma stadyumlarýnda birbirini öldüren kanlý oyunlarý seyreden varlýklar haline geliyoruz. Siyonizm bize kan seyrettiriyor, yýkým seyrettiriyor, þehri yok eden barbarlýðýný seyrettiriyor.
Devletler, dünya tarihinin en ruhsuz makineleri haline geliyor. Katliamlara ve vahþete dur demiyorlar. Sanki kan kokusu ile besleniyorlar, sanki bebek katliamlarýyla ayakta duruyorlar, sanki bütün dünyada tek devlet var: Ýsrail. Diðerleri onun köleleri. Netanyahu bunu açýktan ilan ediyor. Kölece itaat etmeye çaðýrýyor. Köle þehir veya ölü þehir icadýna ses etmemelerini emrediyor: "Koltuklarýndan olmak istemiyorlarsa yerlerinde otursunlar".
Gazze, köleleþmektense ölmeyi göze almýþ. Ýsyan ediyor. Þehrin isyaný. Köleleþmek yerine isyan ederek ölmek. Bir genç kýzýn çýðlýklarýnda bütün dehþetiyle yansýyor: "Hepimiz þehit olma yolunda ilerliyoruz".
