Gazze Toplumu, son vasat ümmet. Bir toplum, hatta bir ümmet bazen en ideal biçimiyle bir þehre sýðar. Vasat Ümmet, Ýslam'ý temsil eden toplumun adý. Kuran'da geçen ideal toplum. Buna cemiyeti kâmil diyorum. Peygamber Medine'si böyleydi. Sonra baþka þehirler de böyle olmuþtur. Mesela Hacý Bayram Velinin bir þiirinde anlattýðý þehir de budur. Mevlana'nýn Mesnevide anlattýðý Buhara, Tebriz ve Baðdat þehirleri de bir zamanlar böyleydi.
Bahsettiðim þehirler ticaret ve ilimleriyle vasat ümmet olmuþlar. Adalette, ilimde ve saadette insanlýðýn merkezi haline gelmiþler. Gazze daha farklý bir vasat ümmet. O cihadý, samimiyeti ve imanýyla öne çýkar. Yani Gazze, cihat þehridir. Bütün ümmetin Namusunu bekler. Bunun için mücadele verir. Halký, aydýnlarý, âlimleri, tüccarlarý ve idarecileri Ýslam Âlemini susturan ve dünyaya diz çöktüren güce karþý meydan okur.
Gazze Toplumu, dünyayý köle ve kendilerini efendi gören Siyonizm'e baþkaldýrýyor. Ordularý, büyük paralarý, istihbarat yapýlarý olan þehirler var. Hiç birisi ses etmiyor. Hepsi silahlarýný ve meydan okumalarýný birbirine yöneltmiþ durumda. Siyonizm hepsini ayartýyor. Dünya düzenleri bile bu ayartý karþýsýnda utanmazca soykýrýmý alkýþlýyorlar.
Köleleþme düzenine karþý sadece Gazze direniyor. "Tanrý Ulusa" direnen sadece o. Ne büyük ordularý var ne de büyük paralarý. Neyine güveniyor bu þehir toplumu? Dünyanýn beþ gücü arasýnda da yer almýyor. Devleti bile yok. Bir þehir, dünyanýn önünde eðildiði bir güce kafa tutuyor. Bunun için her þeylerini kaybetmeyi göze alýyor. Evleri yýkýlýyor, hastaneleri yýkýlýyor, üniversiteleri yýkýlýyor. Harabeye dönüyor her þeyiyle. Kadýnlarý ve çocuklarý jetlerle bombalanýyor.
Siyonizm, ezmek için her þeyi hayâsýzca yapýyor. Þeytani bir þehvetle kan döküyor. Barbarlýðýn tarihte görülmemiþ oyunlarýný sahneliyor. Barbarlýktan zevk duyuyor. Cezalandýrýyor þehri. Köleleþtirme katliamlarýna karþý çýkanlara örnek olsun istiyor.
Gazze, her þeyini kaybediyor. Çocuklar, tarihin en büyük trajedisini yaþýyor. Þehir tanklar, füzeler ve jetlerle dövülüyor. Açlýk ve sefalet günleri kuþatýyor her tarafý. Aydýnlarýný, doktorlarýný, âlimlerini, gazetecilerini kaybediyor. Gazze, bir yokluklar cehennemine dönüþüyor. Ama bir þeyi ayakta tutuyor: Ýman ve direniþi.
Gazze, kazanýyor. Çünkü onur ve saygýnlýðýný ayakta tutuyor. Umut ve direniþ ruhunu sürdürüyor. Bütün Müslümanlara imanýn kudretini gösteriyor. Bir Müslümanýn azmiyle, onuruyla, ahlakýyla ve imanýyla yaþamanýn ne olduðunu en berbat þartlarda ortaya koyuyor. Bu nedenle biz kaybederken onlar kazanýyor!
Müslümanlar sekülerleþirken, dinlerine karþý þüphe içine düþerken, imanlarýný mal ve mevkilerle deðiþtirirken kaybediyorlar. Kaybedilen iman ve ruh. Kaybedilen ahlak ve inanç. Kaybedilen vasat ümmet bilinci.
Gazze, belki de yok olacak tamamen. Ýsrail þehri dümdüz ettiði gibi insanlarýný da ya katledecek ya da sürgüne zorlayacak. Gazze, düþecek! Siyonizm, yerleþerek efendiliðini ilan edecek. Ýsrail, barbarlýk þehvetiyle þehri yeni bir adla yeniden icat edecek.
Bütün bunlara raðmen Gazze en soylu direniþi, en soylu iman ve ahlaký, en soylu toplum biçimi olarak tarihe geçecek: Son vasat ümmet. Ýsmail Haniyye'nin yüzüne, mütevazýlýðýna, mücadeleci ve bilge kiþiliðine yansýyan son vasat ümmet, Müslümanlarýn hafýzasýna yerleþecek. Yeni Müslüman kuþaklar bu toplumun ve bu liderin cesaretiyle dopdolu yeni umudun ruhuyla çoðalacak.
Ýsmail Haniyye, arkasýnda bir "ruh toplumu" býrakarak þahadete yürüdü. Son vasat ümmetin þehirdeki tezahürünü gösterdi. Gazze, ümmet bekçiliðini tek bir þehrin omuzlarýnda taþýyan bir isim. Haniyye de bunun liderliðini yapan son kahraman.
