Mustafa Sabri Beþer
Mustafa Sabri Beþer
Tüm Yazýlarý

Su üstünde futbol oynamak…

Zorluklar karþýsýnda yýlmadan çok çalýþmak, farkýnda olmasanýz bile sizi güçlü kýlar. Hele bir de etrafýnýzda size inanan, güvenen ve destekleyen insanlar varsa hayallerinizi gerçekleþtirmek iþten bile deðildir.

Arzulamýþ olduðunuz hedeflere ulaþmak için baþlangýç anahtarýdýr.

Panyee, Tayland'da bir köy ama öylesine alýþýldýk bir köy deðil. Köy tamamen okyanus sularý üzerine kurulu, bir metre bile topraða sahip deðil. Köylülerin eðlenceleri tekne yarýþlarý yapmak ve tuttuklarý balýklarýn büyüklüðünü anlatmaktan ibaret.

Köyde vakitlerini televizyonda futbol maçlarýný izleyerek geçiren çocuklardan birisi arkadaþlarýna bir futbol takýmý kurma teklifinde bulunur. Bunun olabilirliði üzerine kafa yoran çocuklar, yaptýklarý plan çerçevesinde köyde bulunan tahtalarý toplamaya baþlarlar. Bir süre sonra suyun üzerinde minyatür bir futbol sahasý belirir. Tahtalardan oluþmuþ ve yer yer çivilerin yükseldiði bir futbol sahasý.

Çocuklar hevesle oynamaya baþlarlar ama bu tahta saha üzerinde oynamak hiç de kolay deðildir. Her þeyden önce çivilere dikkat etmeleri gerekmektedir. Toplarý ikide bir denize düþmektedir. Topu almak üzere her denize girip sahaya çýktýklarýnda zemin ýslanýr. Kaygan zemin üzerinde býrakýn top sürmek ayakta durmak bile çok zordur.

Bütün olumsuzluklara raðmen çocuklar vazgeçmezler ve futbol oynamaya devam ederler. Teknik ve yetenek açsýsýndan kendilerini yeterli bulmasalar da oynarlar. Televizyonda gördükleri futbolcular gibi deðillerdir ama vazgeçmezler.

Bir gün bulunduklarý bölgede bir futbol turnuvasý düzenlendiði haberini alýrlar. Uzun tartýþmalar sonucunda turnuvaya katýlmaya karar verirler. Ama ne ayakkabýlarý ne de formalarý vardýr. Bütün yokluklara raðmen hazýrlýklarýný yaparlar ve yola çýkmak için teknelerine binerler.

Ýþte tam da burada çocuklarý bir sürpriz beklemektedir. Birden ortaya çýkan anne ve babalarý onlarý teþvik etmek için oraya gider ve kutlamaya baþlarlar. Sadece kutlamakla kalmazlar, köy halký çocuklar için ayakkabý ve forma da almýþtýr. Bu, çocuklar için tam bir sürpriz olur. Üstelik köy halký da onlarla birlikte seyirci desteði vermek üzere turnuvaya gelmektedir.

Turnuva baþlar, Panyeeli gençler diðer takýmlarý gördüklerinde büyük bir ümitsizliðe düþerler. Çünkü diðer takýmlar çok daha hazýrlýklýdýr ve maç öncesi yaptýklarý hareketlerle adeta þov yapmaktadýrlar.

Maç baþladýðýnda Panyeeli gençler bir þeyi fark ederler. Tahta futbol sahasýnda zorlukla yaptýklarý hareketleri toprak sahada büyük bir ustalýkla yapmaktadýrlar.

Tahta, ýslak, kaygan, çivili zeminde küçücük kaleye gol atmak için yaptýklarý çalýþmalar, onlara büyük bir yetenek ve mukavemet kazandýrmýþtýr. Panyeeli çocuklar toprak sahada kocaman kalelere gol atmakta hiç de zorlanmazlar ve hýzla yarý finale kadar çýkarlar.

Bu süreç içerisinde Panyeeli gençlerin en büyük destekçisi ise onlarý izlemeye gelen anne ve babalarý olmuþtur.

Yarý finalde talihsiz bir son dakika golüyle maðlup olup turnuvayý üçüncü olarak tamamlarlar. Ama asýl sürpriz bundan sonra baþlar.

Aileleri onlar için köylerinde eski tahta futbol sahasýndan daha büyük ve daha güzel bir saha yaparlar. Aileleri onlarý vazgeçirmek yerine onlara destek olmaktadýr. Bu sayede Panyee'de futbol hýzla geliþir ve kýsa bir süre içerisinde hem ülke çapýnda hem de uluslararasý alanda futbolcular yetiþir bir karýþ bile topraðý olmayan köyden.

Bu anlattýðýmýzda Panyeeli gençlerin baþarý hikâyesinin arkasýnda baþka bir hikâye daha vardýr: Aileler! Çocuklarýna inanan ve onlarý destekleyen aileler...

Eðer onlar olmasaydý belki de bu baþarý hikâyesini okumuyor olacaktýk.

Çocuklarýmýza inanalým ve güvenelim. Onlarý destekleyelim. Baþarý yolunda onlarýn ihtiyaç duyduðu þeylerin baþýnda anne babalarý gelmektedir. Onlara neyin olamayacaðýný neyin olabileceðini gösterelim ve onlarý destekleyelim.

Pandemi günlerinde dijital hücrelerde yeni bir dünya kuruldu çocuklarýmýz için. Hücrelerine girmeyi denemedik, onlara dokunmayý, sevdiðimizi söylemeyi, kucaklamayý unuttuk.

Asrýn felaketini yaþadýðýmýz þu günler herkesi az da olsa kendine getirdi, silkeledi. Bu silkelenmenin etkisi geçmeden bir an önce çocuklarýmýza ulaþalým. Ýftar ve sahur vakitleri toplumun kozasý olan aileler için büyük bir fýrsat.

Þunu asla unutmamak gerekir: Çocuk ne kadar yetenekli olursa olsun anne ve babasýnýn güvenini ve desteðini yanýnda görmeden baþarýya ulaþamaz. Þahsiyetini kazanamaz. Özgüven sahibi olamaz.