Edebiyatçý Tarýk Tufan'ýn davetiyle sosyal medya üzerinden eklemlendiðimiz "Edebiyatçýlarýn Deprem Yardýmlaþmasý", kýsa bir sürede yürek seferberliðine dönüþtü. Bölgeye ulaþan edebiyatçý arkadaþlarýmýzýn verdiði sýcak haberlerle kýsa sürede koordine olan grup, depremzedelerin güvenli yerlere ulaþabilmeleri adýna da çýrpýndý durdu, kimisi evini açtý, kimisi yazlýðýný, kimi ilaç topladý, kimi soba yollayabilmek için kollarý sývadý. Elbette vefat eden edebiyatçý dostlarýmýzla birlikte sarsýldýk, aðladýk, dualarýmýz tüm vefat eden kardeþlerimizle, Allah rahmet maðfiret eylesin...
Maraþlý yazarlarýmýzdan Ahmet Doðan Bey, son yazýsýnda, türkülerle gezilmeli Maraþ'ýn dört bir yaný dedikten sonra þöyle devam etmiþ; ...Arkamdan aðlayanlar, Maraþ'ýn þu yanýk türküsünü söylesinler: "Ufak taþýnan da uy amman amman bina yapýlmaz/ Valla bir ben ölmeyim Maraþ yýkýlmaz/ Kardaþ kalk gidelim, yoldaþ kalk gidelim/ Yollar çamurlu, kurusun da gidelim'... Edebiyatçýlara has güçlü sezgi bu olsa gerek, son yazýsýnda Maraþ'ta ölümü terennüm etmiþ Ahmet Doðan bey, yazýsý sanki yazgýsý olmuþ, arkamdan aðlamayýn derken... Aðlamamak olur mu?
Þairler, edebiyatçýlar, akademisyenler, kütüphaneler, kitaplar da toprak altýnda kaldý Maraþ'ta, Adýyaman'da, Malatya'da, Antep'te... Öyle ki enkaz altýndan çýkan kuþlar, kediler bile aðlýyor.
................................................
Bu arada kardeþlik, bir güneþ gibi doðuyor dünyanýn dört bir yanýnda bir yürek seferberliði baþlýyor...
Özbekistan'dan Dilfuza Varkanova (Dilek) kardeþim bildirdi, aðlayarak seyrettim. Soykýrým yüzünden ABD'ye göç etmek zorunda kalmýþ çilekeþ Ahýskalý kardeþlerimizin, gece gündüz demeden camilerinde toplayýp paketledikleri yardýmlarýn videosunu "aslýnda biz büyük bir aileyiz' diyerek seyrettim. Seattle'daki "Ahýska Türkleri Kültür Merkezi ve Mescidi'' çatýsý altýnda, "Türkiyamýz' diye diye, "ülkamiz' diye diye gözyaþý içinde ellerinden geldiðince para yardýmý toplamýþlar, giysi, ayakkabý, battaniye paketliyorlar. Baþkan Fahriddin Bey, Yusuf Ýskandar Bey, Rýdvan Nazim Bey, Ahmat Kociev, Ýsvandi Raþidov. "Türkiyamýz bizden elini hiç çekmedi, þimdi sýra bizde'' diyorlar... Hepsine selam olsun.
Yürek seferberliðine, Mescid-i Aksa'mýzdan, Filistin'imizden de ses gelmiþti. Filistin Vakýflar ve Din Ýþleri Bakaný Hatem el-Bekri, cuma namazý sonrasý Batý Þeria'daki camilerde depremzedeler için 3 milyon 500 bin þekel (yaklaþýk 1 milyon dolar) yardým toplandýðýný bildiriyordu...
Bunlar apaydýnlýk gündüzleriydi deprem günlerinin, bir de kapkaranlýk kýsmý vardý ki; her depremden – aslýnda her büyük afetten- sonra, bu yýkýmý yaðmaya dönüþtürecek þeytani mahlûklar peydah olur. Ýletiþim imkanlarýnýn çoðalmasý ve çeþitlenmesi, bu tip kötü niyetli insanlarýn maskelerinin düþmesini daha da kolaylaþtýrdý. Mesela; ara vermeden devam ettirdiði hakaretlerine dezenformasyonu da ekledi bazý hesaplar ve hiç utanmadan, arlanmadan, Hatay Antakya'da barajýn çatladýðýný, insanlarýn derhal bulunduklarý yeri terk etmeleri gerektiðini yazabildi. Onu okuyanlar, dehþete düþtü, telaþlandý, çadýrlarýný toplayarak, saða sola kaçýþmaya, koþuþmaya baþladýlar. Tam bir kaostu yaþanan... Baðýra baðýra kaçýþan insanlara bakarken neler hisseti acaba? Takipçi sayýsýný arttýrmak adýna tam bir insani sefaletti maruz kaldýðýmýz...
Ya enkaz altýndan uzun uðraþýlar sonrasýnda kurtarýlan depremzedelerin, Tekbirlerle çýkartýlmasý, karþýlanmasýna; "bunlar niçin slogan atýyorlar' diyerek öfkelenen yabancýlara ne demeli? Bilerek yabancý diyorum çünkü bu çok kötü bir self-oryantalizm örneðidir. Haydi, inanmýyorsun, ama bu senin kültürün, sevincini de hüznünü de Allah'ý anarak dile getiren insanlarýn yurdundasýn, Burasý Türkiye, bu nasýl bir tahammülsüzlüktür.
...................................
Oysa deprem uðultularla geldiði zaman, bu þu partidendir, bu þu partidendir, bu inançlýdýr, bu inançsýzdýr diye ayýrt etmiyor. Hepimiz ayný depremin altýnda kalýyoruz. Hele ki bu son deprem, 10 ili ayný anda vurmuþ, 19 milyon insaný evinden köyünden etmiþ, deprem bizi enkaz altýnda eþitlemiþ... Siz kimi kimden ayýrýyorsunuz?
Bu enkazýn, bu aðýr sýnavýn altýndan hep birlikte çýkacaðýz inþallah. Ancak kardeþ olabilirsek ayaða kalkacaðýmýzý, ancak samimi bir dayanýþma ve paylaþýmý idrak edebilirsek belimizi doðrultabileceðimizi fark etmemiz gerekiyor.
Ümraniye'deki gönüllü yardým organizasyonu öðretmenlerinden Vildan Danýþman, bebek yelekleri ve hýrkalarýyla doldurulmuþ bir koliye iliþtirilmiþ þu notu paylaþtý bizlerle:
"Sizlerin soðuk ve evsizlik ve daha bir çok þeyle imtihanýnýzý bildikçe, bizler de evlerimizde ýsýnamýyoruz. Yüreðimiz üþüyor. Sabahlara kadar dualarýmýzdasýnýz. En kýsa zamanda rahata kavuþmanýz duasýyla...
Ben de diyorum ki; iyilik her zaman kötülükten fazladýr.
