ABD ve Ýngiltere arasýndaki rekabet, giderek "görünür" bir hale geliyor...
ABD'nin Çin "projeksiyon"u ile Birleþik Krallýðýn Çin "vizyon"u arasýndaki fark, iki küresel gücün arasýndaki "rekabetin boyutu"nu göstermektedir.
ABD'nin "Tek kuþak tek yol projesi"ne karþý koymasý ile London finansýnýn destek çýkmasý; esasen bize "hikâyenin seyri"ni izah ediyor.
Rusya bu kýrýlma noktasýnda, "önemli ve belirleyici esas aktör"dür.
Ukrayna meselesine bakarken, dünya paylaþýmýnda ABD ile Ýngiltere arasýndaki rekabeti de gündeme alarak bakmamýz gerekiyor.
Rusya ile Batý arasýndaki çekiþmenin esas aktörü olarak Ýngiltere'yi ayrýca okumakta yarar vardýr.
Rusya, Karadeniz ve çevresinde NATO yani; Ýngiliz ve Amerikan donanmasýný görmek istememesinin "haklýlýk payý"ný göz ardý etmemek lazým.
Ayrýca Türkistan Coðrafyasýnýn bu yenidünya paylaþýmdaki konumunu da analiz etmek zorundayýz.
Buradaki ortak paydaya bakýldýðýnda, coðrafyada "Rusya ve Türkiye ortaklýðý"; manidar gözükmektedir.
Düne kadar rekabet alaný olarak okunan coðrafyada, Türkiye ve Rusya'nýn ortak noktada buluþabilmesini de; ABD, Ýngiltere ve Çin üçgenli rekabet alanýnda aramak mantýklýdýr.
Bu yeni paylaþým döneminde Ýngiltere'nin yeniden tarih sahnesine hegemonik güç olarak çýkmak niyeti ile ABD'nin 2.Dünya savaþýndan sonra yarým býrakýlan paylaþýma bakýþ açýsý arasýndaki fark, bugün içinde bulunduðumuz büyük savaþýn kodlarýnýn içinde saklý.
ABD, Çin ile arasýndaki hesabý kapatmak istiyor ama bunu mümkün olduðu kadar uzatýyor. Amerikan siyasetinin duayeni, 100 yaþýndaki Henry Kissinger'in Çin lideri ile yýllar sonra yine kriz yönetimi amacýyla görüþmesini de, tesadüfi bir olay olarak okumamak gerekiyor. 1970'lerdeki Amerikan-Çin krizini savaþmadan yönetme amacýyla yine Kissinger devrede idi.
Pasifik'te savaþ çýkarsa, "büyük göç dalgasý"nýn ilk olarak Rusya ve Türkistan için tehdit olacaðý gayet nettir...
Bu nedenle Rusya, kendisi açýsýndan mümkün olaný almaya çalýþýyor...
Ukrayna, Belarus ve Moldova hattýna o nedenle önem veriyor!
ABD'nin buraya bakýþ açýsýnýn, günün sonunda bugünkü söylemlerinden farklý olacaðý bedihidir.
Avrupa'yý Rus tehditi ile dizayn ediyor!
Diðer taraftan ise Ýngiltere ile uzun vadeli hesaplaþma yolunu inþa ediyor...
ABD, Rusya ve çevresinde yeni küçük savaþ motivasyonlarýna o nedenle kapý açýyor. Karadeniz üzerinden gerilimin sebeplerini, Türkiye'yi Rusya ile iliþkilerde zora sokmak hamlelerini de görüyoruz.
Karadeniz ýsýtýlýrsa, bunun en büyük zararý Rusya kadar Türkiye'ye olacaktýr.
Dolayýsý ile ABD ve Ýngiltere'nin, Karadeniz'deki ince ayarýna; "Karadeniz'i kurban vermek zararlý"dýr. Bu nedenle, Karadeniz kaynamamalý, aksine sakin kalmalýdýr.
"Zengezur koridoru, Ermenistan meselesi ve Karabað konusuna da; bu yeni stratejiler üzerinden bakýlmalý..." fikrinin çoðu "analistlerin kanaati olmasý" da tesadüf deðildir.
Güney Kafkasya ile Rusya'yý meþgul ettirmek, yormak ve küresel oyun kurmada zayýf düþürme hamlesi; bayaðý sürecek gibi...
Ama Rusya yeni sürece alternatif kozlarýný devreye sokarak hazýrlýk yapýyor.
Ve Putin bu süreçte baþarýlý.
Afrika coðrafyasý üzerine yeni strateji geliþtirme gayretini de biraz buradan okumak gerekiyor...
Rusya'nýn Afrika ülkeleri ile geçmiþe dayalý iliþkileri vardýr; ama son dönemde bu konu stratejik mesele olarak Kremlin gündeminde...
Rusya özellikle Fransa ve Almanya'nýn ilgi alanýna girme konusuna da odaklanmýþ duruyor.
Þimdi yeni dönem, yeni bakýþ açýsýný ve ezberleri bozmamýz gerektiðini dikte ediyor.
"Dolayýsý ile ebedi düþmanlar deðil, çýkarlar var..." tanýmý; þimdi daha çok kullanýlmasý gereken cümle olarak karþýmýzda duruyor.
