AK Parti'den çooook önce, Adapazarý'nda da deprem olmuþtu Kemal beyim!

CHP'nin Genel Baþkaný, muhterem Kýlýçdaroðlu Kemal Beyefendi, geçen gün ateþ almak için uðradýðý, alýr almaz da çalýlarýn arasýnda kaybolduðu Ýzmir'de, depremin sorumlusu olarak Tayyip Beyle AK Parti'yi ilan etti!

Bu akýllara ziyan teþhise söyleyecek hiç bir þey yok! Nasýl olsun? Türkiye'de ilk kez deprem olmuþtu ya! Cumhuriyet kurulduðundan bu yana Tayyip Bey iktidardaydý ya! Hatta bir dönem Milli Þef olmuþtu ya! Hay Allah'ým aklýma sahip çýk!

Muharrem Ýnce, "Atatürk'ün koltuðunda oturan biri sürekli olarak ortaya bir laf atýyor, sonra da herkes birbirine giriyor!" demekte. Aslýnda herkes o konuþunca gülüyor ve "anlat anlat heyecanlý oluyor.." diyerek çekip gidiyor. Cumhuriyet tarihinde hiç bir CHP Genel Baþkaný bu kadar güvenilmez ve inanýlmaz olmamýþtý. O koltuðundan kalkmadýkça da CHP, kiminle ittifak yaparsa yapsýn, iktidara teðet dahi geçemez. Dünyada baþka bir siyasi parti var mýdýr ki, yirmi yýla yakýn bir süredir muhalefette olup, oy kaybetsin. CHP yüzde 25'den yüzde 17'ya düþmüþ anketlere göre! Neredeyse ÝYÝ Partiyle kafa kafaya gelmiþ. Kemal Bey için CHP Genel Baþkanlýk koltuðundan baþka bir koltuk görülmediði için ufukta, o da uhuyla yapýþmýþ koltuðuna kýpýrdamýyor bile!!

Þimdi gelin size 1943 Adapazarý depreminden akýllarda kalan bir olayý anlatayým: Depremin ardýndan Adapazarý'ný gezen Milli Þef...Kemal Bey deðil... Depremden yýkýlan bir köye uzanan patikanýn üzerinde dertli köylüler, kadýn, erkek, çoluk çocuk dizilmiþ. Ýnönü sorar:

"Nasýlsýnýz?

Cevap yok. Nasýl olsunlar! Meydanda deðil mi nasýl olduklarý? Ýnönü gene soruyor:

"Nasýlsýnýz?"

Zayýf sesler duyuluyor: "Sað ol..."

Ýnönü yýllardýr , "iyiyiz saðolun!" seslerinin yeri göðü inlettiðine tanýk olduðundan, þaþkýn. Derken yaþlý bir köylü yaklaþýyor:

"Nasýl olalým paþam? Felek tokadý vurdu, çatýlar çöktü. Altýnda evlat, mal ne varsa yok oldu! Açlýkla hastalýk da geride kalanlarý götürecek. Bizler yüreði kederde, eller böðürde kala kaldýk. Nasýl olalým?"

Ýnönü sorar: "Sen muhtar mýsýn?"

O koþullar içinde çok zor da olsa gülümsüyor yaþlý köylü acý acý:

"Ben muhtar olsam sana bunlarý söyleyebilir miyim? Ben çulsuz, abasýz biriyim. Kafa kaðýdým bile yok. Onun için bunlar söylerim sana!"

Ya iþte böyle Kemal Beyim. Sen kulaðýna fýsýldananlara deðil, gezip görerek, halkla konuþarak gerçekleri öðrenebilirsin. Sizi torunun bir lafýyla baþ baþa býrakayým:

"Havada bulut sen bu iþi,"seçim kazanmayý" unut!!"