6, 7, 8 Ekim..
Yasin Börü ve arkadaþlarý ..
Kalbi salyalý köpekler tarafýndan katledildi.
Allah o annelerin ahýna bizi saðýr kýlmasýn
Bu Kerbelayý bize unutturmasýn..
Yasin Börü ve arkadaþlarýnýn þehadetinin yýl dönümü. Hep yazýyorum yine yazacaðým " Öyle öldürdüler ki seni Yasin , annen Hatice Börü, seni bebekken öptüðü beninden tanýdý".
Ve o satýrlarý aynen yazýyorum. Acýnýn tazeliði, yazýyý deðil gözyaþlarýný eskitir.
Seninki gitmek deðil Yasin seninki hicret. Biz kazandýk Yasin. O gürül gürül merhamet akan gözlerini bir kez daha kapatýyoruz. Biraz daha sakiniz Yasin. Sana esen Fatiha, gürleyen þehadet.. Sana sessiz kalanýn vicdan azabý çýðlýk çýðlýða! Sana susan zaten hakikate susmuþ. Annen içine akan hüzün ýrmaðý, babanýnsa seninle her anýsý taze ekmek gibi. Kardeþlerinse senden kalan ama hiç eskimeyen merhametini giymiþler yürüyorlar o sokaklarda.
Biz kazandýk Yasin.. Acýnda müebbet yaþayan annenin þükür secdesindeyiz. O zýlgýtlarla köpek diþleriyle senin hayallerine dalanlar kaybetti. Biz kazandýk.
Gürül gürül sessizlik. Hatýrlamaya kalksan yine uyursun. Vicdan bulunduðu yerden hayvan cüsselerden de þikayetçi. Ýnsaf, gýcýr gýcýr hiç kullanýlmamýþ. Bir acý tazeyken herkesin, soðuyunca hiç kimsenin. Anlýyoruz.
Yasin. Yerden göðe kadar þehitsin.
Adýna, ellerinden açýlan gök þahit! Sen o cennet zeytini gözlerini açtýðýnda, baban Kitabý açtý. Ve biz senin adýný, Kitaptan biliriz Yasin. Annen baðrýna bir seni, bir de Diyarbakýr'ýn yaðmurlarýný bastý. Bastý ki senin baþýn o sinede ayetlerle yeþersin. Sen tuzu gözyaþýnda deðil, annenin çorbasýnda severdin Yasin. Sen suyu, secde öncesi yüzüne çarptýðýnda severdin. Baban, Diyarbakýr'ýn yoksulu fýrýncý Fikri Usta. Sense onun en taze ekmeðiydin. Ve Kardeþlerin Yasin. Sen onlarýn akþam ezanýydýn. Sen eve dönerdin, onlar sana. Þimdi kime dönsünler Yasin. Sen ki yerden göðe kadar þehitsin.
Böyle yazmýþtýk. Kýrýlacak eþya uyarýsý gibi, unutulacak acý kolisine yýðdýk. Yasin'in ailesini programýma konuk aldýðýmda içine akan gözyaþý ýrmaðý gibi gürül gürül bir sessizlik içinde olduklarýný hissettim. Hani serçe olsa babasýnýn yüzündeki hüzün ekmeðini kaldýrýr o hesap bir mahzunluk.
Hani kalbine bir sürü insan giyinse de evladý olmayýnca üþüyen bir baba mahzunluðu. Hani evladýnýn son dokunduðu yerleri tozdan sakýnan babanýn hüzün titizliði. Hepsi vardý. Anneye gelince. Anneye gelelim ki hiçbir yere gitmeyelim. Ne konuþursam konuþayým, eve dönünce yataðýnda uyuyan bir Yasin yok artýk. Sanki iç sesi böyle akýyordu okuyabildim. Yasin Bitti.
Zaten bir evladý anýlarýnda sadece annesi yeniden baþlatýr.
Biz senin adýný Kitaptan biliriz Yasin, sen de bilirsin ki zalimler Kitabý bilmez..
