Bu “konjonktürde” Türkiye ve Rusya!

Pelosi'nin Tayvan ziyareti ile, Çin'in karizmasýna "hesaplanmýþ" eylem gerçekleþmiþ oldu. "Çin vurdu vuracak..." deyip, "yüksek perdeden" konuþurken bile; bunu "yapamayacaðýný" kendisi dahil, herkes öngörüyordu.

Evvela Çin'in, genel bir savaþa tam hazýrlýðý için; bir kaç seneye ihtiyacý var. ABD bu hazýrlýk tamamlanmadan, "pasifike" ayar verme iþini tamamlamanýn peþinde...

Rusya durumdan memnun. Çünkü üstüne basa basa "Savaþýrým dedim ve savaþtýðýmý ispat ettim..." diyor. Çin'in dengeli duruþu ve Rusya konusunda net tavýr sergilemesi için; alan açýldýðýný hesaplýyor.

Hindistan ve Japonya...

Ýngiliz ekolunun "hakim" olduðu Hindistan, Amerikan renginin "hakim" olduðu Japonya devreye ne zaman girecek?

Dengeler belirlendikçe Rusya'nýn, kendisini gerçek taraf olarak meydana çýkmasýna zemin oluþturduðu fikrine sahip. Rusya kendi içindeki kýþkýrtýcý Türkiye düþmanlarýna da ayar vermek zorundadýr. Kremlin tutumu ile zýt tutumlarýn arkasýný kollayan gruplar ve akýmlarýn esas zarar verdiði yer; Rusya'nýn ta kendisidir. Medya üzerindeki propagandaya bakýlýrsa, bu gruplarýn kimliðini anlamak zor deðil. Kremlin bunu görmemesi veya görüp önleyememesi ise, günün sonunda Rusya çýkarlarýna balta vuracaðý açýktýr.

Putin ve Erdoðan görüþmesi...

Ukrayna, Tahýl koridoru, Suriye, Karabað ve ekonomik ittifak, ana gündem maddeleri ile taraflar; teklif ve beklentilerini dile getirdi.

Putin, Türkiye'nin; Avrasya ekonomik "ittifaka" girmesini arzu ediyor. Ýngiltere ise, mümkün seviyede Rusya ve Türkiye'yi bir birinden uzak tutmanýn hesabýný yapýyor. Türkiye bu durumda mümkün olan keskin uçlarý es geçerek "politikasýný" belirliyor ve bu tutum bu konjonktürde Türkiye'nin çýkarlarýnadýr. Soçi sonuçlarý bize þunu gösteriyor. Ekonomik ortaklýk, bölgesel jeopolitik ortaklýk daha ileri dereceye yükseltilecek Libya, Suriye konusunda daha fazla ortaklýk devam edecek. Ýliþkilerin bu seyri daha güçlü bir þekilde, yeni sürecin habercisi olarak karþýmýza çýkacak.

Putin, baðýmsýz politikalarýný üreten Türkiye'nin, kendi çýkarlarýna uyduðunu düþünüyor. Ýngiltere, ABD'ye raðmen Türkiye'nin destek görmesinden yana. Ama Rusya ile yakýnlaþan Türkiye; Londra'nýn kabusu. Böyle bir tabloda Erdoðan liderliðindeki Türkiye, hayati anlam taþýyor deðil mi? Öyle bir konjonktür ve öyle bir satranç oyunu ki; kýþkýrtýcý her þeyden kaçýnmak þarttýr.