Korona kasýp kavurmayý sürdürüyor; apansýz bastýrdý, amansýzca çanýmýza ot týkadý! Ne zaman bitecek, ne zaman eski yaþantýmýza dönebileceðiz sorularýyla boðuþuyoruz, gün yirmi dört saat!
Bu arada, sokaða çýkamamanýn dayanýlmaz hafifliðini yaþýyoruz. Dýþarýda yaðmur yaðýyor, rüzgardan aðaçlar iki büklüm. Böyle bir günde para versen sokaða çýkmazdým... Ama çýkýp çýkmama tercihi benimdi. Sýrýlsýklam ýslanýp ýslanmamak, rüzgarýn tokadýyla oraya buraya savrulup savrulmamak tümüyle benim tercihimdi. Þimdiyse devletin! Bana çýkamazsýn evinden dedi. Doðrusunu da yaptý elbet. Ama özgürlüðümüz kýsýtlandý ya; iþte bizi çýldýrtan o! Mahpus damýna týkýldýk sanki. En kötüsü, havalandýrmaya çýkmak da yok! Týkýldýn bir mekana, seyret duvarlarý gün boyu.
Korona öncesi günlerin özlemiyle yanýp tutuþuyoruz!
Ama bu günler geçecek elbet.
Geçtikten sonra ne yapacaðýmýz çok önemli ama... Çoookk!!
Gene birbirimize ters ters bakarak geçip gidecek miyiz? Yoksa gülümseyerek selamlayacak mýyýz sokakta gördüðümüzü... Tanýmasak bile. Günaydýn, iyi günler, güle güle... Dilimizden eksik olmayý sürdürecek mi gene? Yaþlý birinin koluna girip karþýdan karþýya geçmesine yardým edecek miyiz, yoksa bana ne be deyip yolumuza devam mý edeceðiz? Arabaya binen yaþlý hanýmefendinin kapýsýný tutacak mýyýz? Yoksa omuz silkip yolumuza devam mý edeceðiz? Alýþveriþ sýrasýnda itiþ kakýþa devam mý edeceðiz yoksa saygýyla bizden önce gelenin iþini bitirmesini mi bekleyeceðiz?
Merak ediyorum:
Yoksula el vermeyi öðrendik mi acaba? Ya da garibana arka çýkmayý?
Öðrendiysek eðer bir nebze insan olmayý, o zaman bu sýnavdan baþarýyla çýktýk demektir. Yok eðer Korona öncesi býrakýldýðýmýz yerde otlamayý sürdüreceksek, o zaman baþýmýza her geleni hak ediyoruz arkadaþ.
Unutmamak gerek bir musibet bin nasihatten iyidir!
Haydi... Hep birlikte yeniden insan olalým.. Vatandaþ olalým... Birbirimize sahip çýkalým... Ne olur!
Ýnanýn biz bize sahip çýkmazsak, kimse bize sahip çýkmaz!! Bizim, bizden baþka kimsemiz yok çünkü!
