Ýsrail'in 1 Nisan'da Ýran'ýn Þam'daki diplomatik temsilcilik binasýna düzenlediði saldýrýya karþý Ýran dün bir misilleme yaptý.
Bu saldýrý ile Ýran devlet olarak tarihinde ilk defa Ýsrail'e doðrudan bir operasyon gerçekleþtirmiþ oldu.
Ýki gündür ayrýntýlar tartýþýlýyor.
Bizim Ýran muhipleri, belki de Fars milliyetçilerinden daha çok zafer çýðlýklarý attýlar.
Oysa, bu operasyonun da sonuçlarý bakýmýndan eskiden vekilleri aracýlýðý ile düzenlediði operasyonlardan, en azýndan Gazzeliler açýsýndan hiçbir farký olmayacaðý kesin.
Çünkü, biz, Gazze'nin ve Gazzelilerin Ýran açýsýndan taktik aparattan baþka bir özelliðe sahip olmadýðýný biliyoruz.
Ortada kazanýlmýþ bir zafer falan yok.
Ne var ki, Ýran üzerinden geliþen her bir olaydan hareketle Türkiye'ye cephe açan Ýran muhiplerinin Ýran- Ýsrail iliþkisinin ortak teolojik zemininden hareketle, Ýsrail'e nasýl hizmet ettiklerini ortaya çýkarmanýn zamanýn geldi de geçiyor bile.
Bir kere þunu ortaya koyalým:
Ýran rejimi, Amerikan hegemonik düzeni yani Amerika'nýn tesis ettiði uluslararasý hukuk sistemi içinde þekillenmiþtir.
Ayný þey Ýsrail için de geçerlidir.
Bizim tezimiz þu...
Gerek Ýran'ýn gerekse Ýsrail'in birbirlerini meþruiyet devþirecek denge unsuru olarak görmeleri, her ikisinin de devletten ziyade örgüt gibi davranmalarýyla alakalýdýr. Söz gelimi, Türkiye'nin Ýran ve Ýsrail ile kurduðu iliþki ise hukuki bir niteliðe sahiptir. Ne var ki muhataplarýn Türkiye'ye karþý geliþtirdikleri refleks teolojiktir.
Siyonizm'i çok yazdýk.
Avrupa gettolarýnda devþirilen ötekilik psikolojisi ve Yahudi entegrizmine dayanan, mesiyanik bir düþünce üzerine yükselmiþ ýrkçý bir ideolojidir. Dolayýsýyla devleti kurumsallaþtýran hukukun yerine entegrist bir inanca dayanan ideolojik örgütsel yapýdýr Ýsrail. Onun için devlet gibi hukuk tesis etmek yerine örgüt gibi kuralsýz þiddet üretir bol bol. Aslýnda batýlý devletlerin krize girdikleri anda Siyonist kapanýna yakalanmalarýnýn arkasýndaki sebep de Ýsrail'in örgüt dinamizmiyle de alakalýdýr. Çünkü örgütler, hukuk krizi baþ gösterdiðinde etkinliklerini artýrýrlar, devletleri kurduklarý kapanlarla avlarlar.
Aslýna bakýlýrsa ayný radikallik Ýran için de geçerlidir.
Ýran için iki bin yýllýk bir geleneðe sahip olduðu söylenir.
Geçen yazýmýzda dile getirdik... Bu galat-ý meþhurdur sadece.
Zira Ýran da Ýngiliz jeopolitik tasarýmý üzerinde tesis edilmiþ bir ülkedir ve buradaki iktidar da her ne kadar þah namý ile anýlsa da nihayetinde tarihten kopuþu olan modern bir niteliðe sahiptir. Devrim sürecinde bu kopuþ, hafýzasýzlýk üzerinden daha da derinleþmiþtir.
Þöyle ki...
Ýran, devrimle birlikte bir kere, kendi ifadesini yas kültürüne dayayan, ölü seviciliði merkeze alan entegrist bir teoloji ile þahýn yerine iktidar tesis etmiþ bir grubun/imamlarýn sorgulanamaz iradeleriyle yönettiði örgütsel yapýdýr. Söz konusu grup, tarihle eskatolojik/batýni bir iliþki kurarak iktidarlarýný pekiþtirmiþlerdir.
Pers aðýtý yani kaybedilmiþ Doðu hakimiyeti ve Ýslam'da da "gaspedilmiþ" iktidar anlayýþýna dayanan siyaset teolojisinin merkezine "takiye" ve "kitmaný" yani sýr saklama/gizli gündem oluþturma fikrini koymuþtur... Öteki ile kurduklarý iliþkiyi belirleyen bu kavramlar, Dariush Shayegan'dan mülhem bilincin yaralanmasýný ifade ederken, hukukun da oluþmasýný engellemektedir. Bu da týpký Siyonist rejim gibi þiddetten beslenen iktidarý beslemeye devam etmektedir.
Temelde hukukun ontolojisinden kaynaklanan bir sorun daha vardýr:
Malum, devlet bir hukuk nizamýdýr.
Hukuk da yaþayanlar içindir.
Hukukta ölüm dahi, yaþayanlarýn hukukunu koruyarak tanýmlanýr.
Gerek Siyonist ideolojide gerekse Ýdeolojik Þia Ýran'ýnda mesiyanik/mehdici entegrizmden dolayý hukuk tesisi mümkün deðildir. Mutlak bir maðduriyet ve masumiyet esasýna dayalý uzlaþmaz sert azýnlýk psikolojisini esas alan her iki ideolojinin de "ötekine" karþý zayýf olduðu zamanlarda örtük yýkýcý faaliyetler yürütmesi, gücü eline geçirince de kör þiddete tereddütsüz müracaat etmesi bu hukuk tanýmaz örgütçü özden kaynaklanmaktadýr.
