Öyle caddeler ve sokaklar var ki, Türkçe tabela bulmak neredeyse imkânsýzdýr.
Hemen hepsi Ýngilizcedir. Türkçeye duyarlý birkaç münevver dýþýnda kimse sesini çýkarmadý/çýkarmýyor.
Sokaða caddeye hâkim olan Ýngilizce tabelalara kimse tepki göstermiyor.
Ama kimi bölgelerde kýsmen Arapça olan tabelalardan rahatsýzlýklarýný dile getirenlerin haddi hesabý yok.
Bölgede bulunan insanlara ulaþabilmek için kendi dillerinde tabela yapýlmasý kadar normal bir þey olamaz.
Öyle anlaþýlýyor ki tepki yabancý dile deðil harflere.
Latin harfleriyle yazýlýysa onlara göre hiçbir mahzuru yok.
Ama Arap alfabesiyle yazýldýysa hemen tepki var. Hatta geçenlerde Ýran sýnýrýnda bir ilimizdeki Farsça tabelalara da Arapça diye tepki gösterildi.
Oysa tepki gösterilen levhalardaki kelimeler o iþyerinin ürünü ve hizmetiyle ilgili kelimeler.
Yani rahatsýz olunan o Arapça tabelalar da berber, terzi, diþçi, doktor, eczane, lokanta, otel gibi kelimeler var. Manavdaki Arapça kelimeler de domates, patates, salatalýk, biber gibi sebze meyve isimleri.
Tepki gösterenler bu tabelalar üzerinden hükümeti eleþtirmeyi hedefliyorlar.
Oysa tabelalar hükümetin deðil devletin deðil ticaret erbabýnýn müþteri kazanmak için baþvurduðu evrensel bir yöntem. Herkese anladýðý dilden hitap etmenin en bilinen yolu.
Kaldý ki Arapça tabelalar sadece Araplarýn yoðunlukla bulunduðu ve Arap turistlerin gezdiði semtlerde.
Mesela Araplarýn yoðun olarak bulunduðu semtlerden biri Ýstanbul Fatih ilçesidir. (Ayrýca ifade etmekte yarar var ki Arap nüfus Fatih'te gittikçe azalmaktadýr. 80 binlerden 50 binlere düþmüþtür ve yeni ikamet verilmemektedir.)
Evet, bu ilçemizde Arapça tabelalar bulunmaktadýr fakat Arapça kýsmý tabelanýn yüzde 25 ile sýnýrlýdýr. Yani tabelanýn yüzde 75'i Latin harfleriyle yazýlmak zorundadýr.
Buna raðmen Arap harflerine duyulan tepkiyi yabancý kültüre verilen tepki olarak anlamak mümkün deðildir. Domates kelimesinin veya otel, lokanta kelimesinin Arapça yazýlmasý neden rahatsýz eder birilerini?
Eðer kültür emperyalizmine tepki ise önce showlara, marketlere, cafelere, starbackslara, ve benzeri yabancý kelimelere de tepki göstermek gerekmez mi?
Benzer yabancý yazýlým ve kelimelere tepki göstermeyenler sadece yabancýlara yönelik Arapça tabeladan neden rahatsýz olurlar ki?
Aslýna bakýlýrsa bu tepki Arapçaya deðildir. Çünkü Arapça týpký Ýngilizce gibi bir dildir.
Tepki Arapçanýn birileri nezdinde Ýslam dinini çaðrýþtýrmasýnadýr.
Hâlbuki bu millet bin sene o harflerle yazýp okuyordu ve sadece bu milletin deðil Osmanlý coðrafyasýnýn tarihi de tapularý da hâlâ o harflerle kayýt altýnda.
Bu tepkiyi gösterenlere bakýyorum tamamý hem tarihinden hem dininden utanan hem de Kuran alfabesini kullananlarý insan haklarýndan mahrum bir kitle olarak telakki eden kesim. Onlara göre, Ýngiliz'in Çinlinin kendi dilinde tabela hakký vardýr ama Arab'ýn yoktur!
Bu zihniyet hastalýklý bir zihniyettir, faþizan bir zihniyettir!
Ayrýca bu harfler sadece Araplarýn kullandýðý harfler deðil. Ýranlýlar, Pakistanlýlar Afganistanlýlarda ayný harfleri kullanýyorlar.
Hadi onlarý bir kenara koyun Doðu Türkistanlý soydaþlarýmýz da hala o harfleri kullanýyorlar.
Onun için ben bu alfabeye Arap alfabesi deðil Kuran Alfabesi diyorum.
Hatýrlamakta fayda var ki, Türk cumhuriyetlerinin tamamý Kuran alfabesini kullanýyordu. Komünist Rusya onlarý tarihlerinden ve kültürlerinden koparmak için kril alfabesine mecbur býraktý!
Türkiye'deki Latin alfabesine geçiþ de ayný hedefe matuftu.
Çok kez yazdým bir kez daha yazayým. Gazi Mustafa Kemal, bir öz eleþtiri yaparak demiþtir ki:
"Laikiz dedik, dinle iliþiðimizi devlet olarak kestik. Cumhuriyetiz dedik, rejimimizi tehlikeye düþürmemek için saltanat devrini kötüledik, kazanýlmýþ büyük zaferleri bile birkaç satýrla geçiþtirmeye baþladýk. Latin harflerini aldýk, yeni kuþaklarý binlerce yýllýk geçmiþinin hazinesinden yoksun býraktýk."(Atatürk'ün Fikir kaynaklarý, Milliyet, 15 Kasým 1974)
Demem o ki domates, patlýcan, otel, lokanta isimlerinin Arapça yazýlmasýyla iþgale uðramayýz. Çünkü onlarý yine Araplar okuyacaktýr.
Araplara ticari ürünlerini anlatan tabelalardan deðil, milletin kültürünü tarihini hedef alan eserlerden sakýnmak lazým. Bu eser Latin harfleriyle de olsa Arap harfleriyle de olsa aynýdýr.
Yabancý dillerle donatýlmýþ tabelalara tepki göstermeyip sadece belli kýsmý Arapça olan tabelalara tepki göstermek, Araplar üzerinden Ýslam karþýtlýðýnýn ucuz bir tezahürüdür. Sahibinin kimliðini ve seviyesini gösterir.
Yabancý kültüre tepki varsa Ýngilizce Krilce Fransýzca tabelalara ve kültürel etkinliklere de tepki göstermek gerekir.
Unutmayalým harfler masumdur!
Yine unutmayalým ki bu millet kimin ne demek istediðini çok iyi anlýyor ve yeri gelince de cevabýný anlayacaklarý dilden veriyor!
Bayramýnýz mübarek olsun.
