1979 yýlý Orta Doðu'da Ýran'da Þah'ýn kaçýþý ile baþlamýþtýr. Diðer taraftan Amerika Birleþik Devletleri (ABD) Baþkaný Carter barýþ görüþmelerinin tamamlanmasý için Mýsýr ve Ýsrail'e gitmiþ; 26 Mart'ta anlaþma Washington'da imzalanmýþ ancak Filistin otonomisi konusunda anlaþma saðlanamamýþtýr. Ýsrail-Filistin arasýndaki ateþkes anlaþmasý için müzakereler Temmuz 1981'de baþlamýþtý. Ýsrail Parlamentosu Knesset, Golan Tepeleri'ni Ýsrail kanunlarý sýnýrlarý içine dâhil ederek Suriye topraklarýný kendi topraklarý içerisinde göstermiþtir.
Ýsrail-Filistin çatýþmasýnda dönüm noktalarýndan biri de 1982 Haziran-Aðustos döneminde Filistin Kurtuluþ Örgütü (FKÖ) ve Suriye güçlerine yönelik olarak Ýsrail'in Lübnan'ý iþgali ve Beyrut'u kuþatmasýdýr. Arafat ve FKÖ Amerikan, Fransýz ve Ýtalyan güçlerinin yardýmýyla tahliye edilmiþtir. Eylül ayýnda Lübnan Devlet Baþkaný suikaste uðramýþ, Batý Beyrut Ýsrail tarafýndan iþgal edilmiþtir.
ABD'de Reagan dönemi olan 1982 yýlý, ayný zamanda Reagan Planý denilen yeni bir Arap-Ýsrail barýþ giriþiminin gerçekleþtiði yýldýr ancak bu plan Ýsrail Baþbakaný Menahem Begin tarafýndan reddedilmiþtir. Tarihe Sabra ve Þatila katliamlarý olarak geçen ve yaklaþýk 2000 Filistinlinin Lübnanlý Falanjelistlerce öldürülmesi olayý uluslararasý arenada büyük tepkiyle karþýlaþmýþtýr. Dönemin Ýsrail Savunma Bakaný Ariel Sharon, katliamýn Ýsrail ordusunun kontrolü altýnda olan bölgelerde gerçekleþmesi nedeniyle istifaya zorlanmýþtýr.
1983 yýlýnda Ýsrail ile Lübnan hükûmetleri arasýnda bir barýþ anlaþmasý imzalanmýþ ancak ertesi yýl anlaþma çökmüþtür. 1983 yýlýnda Lübnan'ýn baþkenti Beyrut'ta ABD Büyükelçiliði'nin bombalanmasý ve Deniz Kuvvetleri kýþlasýnýn bombalanmasýnýn sonucu olarak ABD Baþkaný Reagan, 1984 yýlýnda Amerikan güçlerinin Lübnan'dan çýkmasý emrini vermiþtir. Bu olay, ABD'nin Orta Doðu'daki bir ülkeden askeri varlýðýný çekmesi sonucunu doðurmuþtur.
Orta Doðu'da dikkat edilmesi gereken diðer bir nokta da ülkelerin birbirleri üzerindeki etki gücüdür. Bunun bir örneði olarak 1984 yýlýnda Suriye'nin baskýsýyla Lübnan, Ýsrail ile anlaþmayý feshetmiþtir. 1985 yýlýnda Þimon Peres baþbakanlýðýndaki Ýsrail, kuzey sýnýrýndaki on iki mil geniþliðindeki güvenlik bölgesindeki kontrolünü býrakmayacak þekilde Lübnan'daki kuvvetlerinin çoðunu çekmiþtir. Sonbaharda Peres'in Ürdün merkezli barýþ giriþimi, Likud Partisi ve Ýzak Þamir'in itirazýyla karþýlaþmýþtýr. Ürdün'ün etkisini sona erdirmesi ise 1988'de Kral Hüseyin‟in Batý Þeria'nýn kontrolünü FKÖ'ye býrakmasýyla gerçekleþmiþtir.
