Kelimelerin sahibi siz deðilsiniz lakin sizin leþ sözlüðünüze vakýf olmamak bizim þanýmýz. Bir deli bir su birikintisine taþ atar, çamuru 40 kiþinin üzerine sýçrar. Çamura karþý sileceklerimiz, silmeye çalýþtýðýnýz hafýzamýz kadar saðlam.
Çiðnenmiþ sakýz partisinin fal müdürü, aðzýna birkaç kelime dolamýþ. Sözde, özde .. falan filan . Ben bu adama cidden acýyorum. Uçan balon bile gaza geldiðinde hedefini göðe koyar, uçmak ister lakin bu adam gaza geldikten sonra sönüyor. Devamýný getirecek bir ufka sahip deðil.
Acýyorum evet, alçaklarýn yükseklik korkusu olan Erdoðan’ýn karþýsýnda ne yapacaðýný bilemediði için muhalefet olamýyor. Duruþu olmayandan karþý durmayý da bekleyemezsiniz. Duruþu yok, büzüþüyor, ajans sýcaklýðýnda genleþiyor. Dile hakimiyeti, frensiz bir kamyonda direksiyon hakimiyeti gibi.
Cumhurbaþkanýný kültürle vurmaya çalýþýyor, düþünebiliyor musunuz kültürü mantarda görmüþ bir adam, bu ülkeye “Namussuz siyaseti getireceðiz diyen þey” kültürle vurmaya kalkýyor.
Ýstiklal’in manasýný bilmiyor, Maraþ dediðiniz zaman faraþ anlayan, Mersin’i Güneydoðunun incisi ilan eden adam kültür diyor.
“Þiir” diyor bir de. Bir tarafý Necip Fazýl, diðer tarafý Akif, kalbi Nuri Pakdil, heybeti bir Sezai Karakoç dizesi olan lidere þiir okumuyor diyor.
Merhameti Zarifoðlu cümlesi olan bir lidere söylüyor bunu.
Ciddi söylüyorum zavallýlýðýn külliyatýný edebiyatýmýza kazandýran bu zihinsel rüküþ; feraset þýklýðý tartýþýlmaz lideri çok çalýþtýðý yerlerden vurmaya çalýþýyor.
Muharrem Ýnce’nin çýkmýþsýn yenmiþ dediði kabak çekirdeðisin bunu kabul et artýk.
Kültürle, þiirle, adamlýkla , hakikatle arana koyduðun mesafe, mensubu olduðun partinin iktidar olma ihtimali kadar.
Var düþün artýk, uzak mýsýn yakýn mýsýn?
Sözde Cumhurbaþkaný diyerek, efelenme panitajlarýn halk partisinin hareketi deðil, senin baðýrsak hareketin bence.
Kabul et, bilmiyorsun.
Çünkü sen hiç Dünya 5’den büyüktür demedin . Diyemezsin çünkü söz konusu 5’in ne olduðunu bilmiyorsun. Beþ çayý mý, beþ kaðýt mý, beþ heykel mi .. Hangi beþ diye sorarsýn sen ?
Düþünsene , hangi tepsiye devrilsen ortasý hamur kalansýn çünkü çiðsin sen. Hangi ülkenin muhalefeti olduðunu bilmiyorsun.
Sen de haklýsýn aslýnda.. Bir çocuðun en içten dileði olmadýn, sana hiçbir çocuk “ Kemal Dedeeee” diye seslenmedi. Hiçbir çocuk seni zorla kolundan çekerek evine çay içmeye götürmedi.
Dilinde dualarla gelen Nur yüzlü bir teyze, sana kendi elleriyle ördüðü eldivenleri hediye etmedi. Ellerin üþümesin oðlum diyerek ellerini kalbine götürmedi.
Var sen kendi leþ cümlelerini sýçrat,
Özde sen ol, sözde sen;
Senin o zavallý bayat nefretin,
Hakikatin, mazlumlarýn, annelerin, babalarýn evlatlarýn Türkiye’nin “Gözde”si bir lideri durdurabilir mi ?
Sen fýrtýna kopardýðýný zannediyorsun lakin inan yaprak kýpýrdamýyor.
Bir de namusun þerefin manasýný soruyorsun.
Cevap veriyorum; Namus eksikliði senin o koltuða oturma yöntemin, þeref eksikliði de o koltukta oturmayý sürdürmen...
