CHP, HDP, ÝP, SP, Deva ve Gelecek'ten oluþan muhalefet ittifaký, önümüzdeki Cumhurbaþkanlýðý seçimi için aday belirlemede sýkýntý yaþýyor.
Bu hamur daha çok su götürür, baþka bir noktaya dikkat çekelim.
Muhalefet, iktidarýn alternatifi olarak vardýr. Bilhassa ana muhalefet, sýradaki iktidar adayýdýr.
Projeleri, kadrolarý ile toplumu ikna edecek þekilde hazýrlýklarý vardýr.
Türkiye'de öyle mi?
Muhalefet partileri bugün altý þey söylüyor:
1. Erdoðan'ý iktidardan indireceðiz.
2. Parlamenter sisteme geri döneceðiz.
3. Mevcut iktidarýn yaptýðý hizmetleri iptal edeceðiz, yatýrýmlarý durduracaðýz.
4. Bu iktidardan ve onu destekleyenlerden, bilhassa iþadamlarý ve medyadan hesap soracaðýz.
5. HDP'nin kapatýlmasýna karþý çýkacaðýz.
6. "FETÖ Maðdurlarý"na af getireceðiz.
Bunlarýn hiçbiri; daha iyi, daha zengin, daha güçlü, daha istikrarlý, huzurlu bir Türkiye için yapýlan vaatler deðildir.
Demek ki, muhalefet bloðu, yapmak için deðil, yýkmak için hazýrlanmaktadýr.
Baþka önemli bir konu daha var.
Muhalefetteki partiler, tabanlarýný öyle bir kin, nefret ve intikam duygusu ile doldular ki –Allah göstermesin- iktidar olmalarý halinde bir iç çatýþma kaçýnýlmaz hale gelebilir. Yani muhalefet bloðu, huzur ve barýþ deðil, çatýþma ve kaos getirir.
Bu, ülkemiz için çok büyük tehlikedir.
Önemli bir terslik var:
Siyasî mülahazalardan uzak þöyle düþünelim; muhalefet ittifakýnýn kazanmasýný içeride ve dýþarýda kimler istiyor?
Ýçeride:
Ýttifakýn içinde Kýlýçdaroðlu'nun "dostlar"ýndan HDP de olacaðý için PKK'nýn Kandil'deki elebaþlarý çok istiyor.
FETÖ'cülere af geleceði için, Pensilvanya'daki "dostlar"dan FETÖ elebaþý Fetullah Gülen çok istiyor.
Erdoðan kin ve nefreti ile dolu olan vefasýz, tatminsiz, hazýmsýz, kibir tayfasý çok istiyor.
Menderes'ten beri Türkiye'nin kendi deðerleri ile ayaða kalkmasýný hazmedemeyen vesayet aðalarý (iþ dünyasý, üniversiteler, medya ve kültür/sanat camiasýndaki etki ajanlarý) çok istiyor.
Laikçi, Ýslam düþmaný, Müslümanlarýn baþörtüsünden, imam-hatiplerin varlýðýndan, milletimizin inancýný yaþama ýsrarýndan rahatsýz olan dünya ehli, "uydum kalabalýða" anaforunda sürüklenip gidenler... (Bunlardaki Erdoðan düþmanlýðýnýn tek sebebi, Müslümanlardan duyduklarý rahatsýzlýk...)
Dýþarýda:
Baþta ABD Baþkaný Biden, derin Amerika, onlarýn kontrolündeki medya istiyor. (Bunun için Türkiye'de fonladýklarý elemanlarýný, sosyal medyada yetiþtirdikleri profesyonel ajanlarýný sahaya sürdüler.)
Avrupa Birliði'nin bilhassa önde gelen güç merkezi ülkeler; Almanya, Ýngiltere, Fransa... Yunanistan.
ABD'deki Yahudi lobisinin her türlü desteðine sahip Ýsrail.
Mýsýr. "Türkiye güçsüzleþir, bize bölgede yeni alanlar açýlýr" diye hesap yapan güvenilmez komþu Ýran... Esad'ýn Suriye'si.
ABD/Ýsrail iteklemesi ile Suudi Arabistan, Birleþik Arap Emirlikleri...
Ermenistan.
Bunlarýn hepsi, Kýlýçdaroðlu liderliðindeki muhalefet ittifakýnýn kazanmasýný isterler.
Ýçlerinden herhangi biri, "Hayýr, biz muhalefetin kazanmasýný istemiyoruz. Biz, Türkiye'de Cumhurbaþkanlýðý hükümet Sistemi'nin devamýndan ve Erdoðan'ýn Cumhurbaþkanlýðýndan yanayýz" diye bir açýklama yapar mý?
