Filistin Yönetimi, 23 Haziran tarihinde 100 Günlük Reform Planı'nı yürürlüğe koymuştu. 24 Haziran 2002 tarihinde ABD Başkanı Bush'un konuşmasında Filistin terörünün sona erdirilmesi ve bunu takiben bütün meselelerin ve barışın nihai olarak tesis edilmesine vurgu yapılmıştır. Temmuz ayında Filistin Ulusal Yönetimi Temel Kanunu yürürlüğe koyularak bir Filistin Devleti kuruluncaya kadar geçici anayasa olarak işlev görmesi amaçlanmıştır. Orta Doğu Dörtlüsü'nün (Quartet: Amerika Birleşik Devletleri-ABD, Rusya, Avrupa Birliği-AB ve Birleşmiş Milletler-BM) 10 Temmuz'da Filistin Reformu Çalışma Grubu'nu oluşturulmuştur. Dörtlü tarafından hazırlanan ve 2005 yılına kadar Orta Doğu'daki çatışmaya iki devlet prensibi çerçevesinde son vermeyi amaçlayan ilk Yol Haritası, Orta Doğu Dörtlüsü tarafından 17 Eylül 2002'de açıklanmıştır. İtirazlar üzerine Ekim 2002'de ABD Başkanı Bush, daha detaylı olan ve tarafların taleplerini de dikkate alan kendi Yol Haritası'nı ilan etmiş, ardından Aralık ayında Orta Doğu Dörtlüsü revize ettikleri Yol Haritası'nı yeniden sunmuşlardır.
Tarafların taleplerini karşılayamayan bu girişimler sonuçsuz kalmıştır. AB, Yol Haritası'nın yeni haliyle yayınlanması için ABD'ye baskılarını yoğunlaştırmış; ancak Amerikan yönetimi, reformları başlatmak üzere yeni bir Filistin başbakanı atanana kadar planı yayınlamayacağı konusunda ısrar etmiştir. 7 Mart 2003'te Arafat, Batılı bağışçıların baskısı üzerine Filistin Yönetimi Başbakanlığını oluşturarak yetkisini paylaşmış ve isim olarak da Mahmud Abbas'ı bu göreve getirmiştir.
20 Mart 2003 tarihinde, Orta Doğu'daki dengeleri değiştirecek olan ABD liderliğinde Irak'a yönelik harekât başlamıştır. 14 Nisan'da İsrail, Yol Haritası'na ilişkin olarak 14 rezervini ortaya koymuş ve Şaron "acı veren ödünler verilmesi" ihtiyacından söz ederken Filistinlilerin topraklarına geri dönme hakkını reddetmiştir. 16 Nisan 2003 tarihinde ABD Kongresi, İsrail'e 1967 sınırları içinde kullanmak üzere 3 yıl içinde 9 milyar dolar kredi garantisini uygun bulmuştur.
